1853 Emigratie naar Noord-Amerika

1853 Emigratie naar Noord-Amerika

Ook vanuit Oost-Brabant, waar het eveneens geen vetpot was, trokken veel mensen naar de nieuwe wereld. Van grote invloed is daarbij geweest een boekje van een pater Van den Broek die al jaren als missionaris in Noord-Amerika gewerkt had. In zijn ‘Reize naar Amerika’ beschreef hij Wisconsin, zijn missiegebied, als een zeer aantrekkelijk en vruchtbaar landbouwgebied. Vooral rond Uden en Zeeland trokken veel boeren daarheen.

Zo vertrok in 1850 het schip de ‘Triskina’ met 79 emigranten uit vooral Boekel en Gemert onder leiding van de Boekelse kapelaan Gerardus van den Heuvel naar New York.

In datzelfde jaar en in de vijf jaren daarna vertrokken ook ongeveer vijftig inwoners van Nuenen en Gerwen naar de VS. De meesten reisden na aankomst in New York meteen door naar Green Bay in Wisconsin, waar in plaatsen als Franciscus Bosch en Little Chute bijna volledige Oost-Brabantse katholieke kolonies ontstonden. Wie nu de telefoongids van deze plaatsen bekijkt, vindt daarin nog veel namen die ons hier bekend in de oren klinken.
Zo bijvoorbeeld het gezin van Jan Maas. Hij woonde op het Laar in Gerwen in een nu verdwenen huisje tussen Laar 45 en Laar 47 aan het einde van de Weindelenbeemd. Hij was touwslager, geboren in Lieshout en getrouwd met Elisabeth van de Goor. Zij hadden zeven kinderen.

Op 6 oktober 1853 veilde hij zijn huis en grond en waarschijnlijk ook zijn inboedel. Theodorus Wouters was de koper voor f 1236,00. Daarna vertrok de familie naar Noord-Amerika, maar niet iedereen ging mee. De oudste zoon Adriaan bleef in Gerwen. Hij trouwde in 1855 met Katarina Meulendijk en ging als touwslager op de Nieuwe Dijk wonen.
De buurman van Jan Maas, Gijsbert Verhagen Laar 45, ging ook mee met vrouw en zeven kinderen; zijn dochter Petronella, haar man Cornelis Ketelaars en hun kind Peter maakten samen de oversteek. Uit het Alvershool in Gerwen vertrokken Johanna Maria Schuts met drie kinderen, maar zij kwamen weer terug.

De emigranten kwamen in barre omstandigheden terecht en veel overleden al binnen enkele jaren na aankomst. Pastoor Van Lent had er geen goed woord voor over, ondanks de oproepen van zijn collega’s. Uiteindelijk hebben hun nakomelingen toch wel een goed bestaan opgebouwd.

https://littlechutehistory.org/genealogy/getperson.php?personID=I99727&tree=lchs